8 ποιήσαι κύριος α έλάλησεν έπί Ισραηλ καί Ιερουσαλημ αναστήσαι κύριος τόν Ισραηλ έν όνόματι δόξης αύτου
9 του κυρίου τό έλεος έπί τόν Ισραηλ είς τόν αίώνα καί έτι
Псалом двенадцатый
1 Господи, избавь душу мою от мужа преступного и порочного, от языка преступного и злоречивого, говорящего ложь и обман!
2 Чиня разврат, речи с языка мужа порочного подобны огню, поджигающему на току солому.
3 Так пусть же приход его наполнит жилища словом лживым, пусть вырубит деревья воспаляющей преступной радости, пусть посеет вражду среди преступных жилищ злоречивыми устами!
4 Да отдалит Бог от непорочных уста совершающих беззаконие в неведении, и да будут разметаны кости злоречивцев знающими страх Божий! В пламени огненном язык лукавый да будет умерщвлен руками праведных!
5 Да охранит Господь покой души, ненавидящей делающих беззаконие, и да направит Господь мужа, несущего мир в дом.
6 Да пребудет спасение Господне на Израиле, чаде Его, вовек, и да сгинут грешники от лица Господа безвозвратно – праведники же Господни да унаследуют обетование Господне!
Текст на греческом:
1 κύριε ρύσαι την ψυχήν μου άπό άνδρός παρανόμου και πονηρού άπό γλώσσης παρανόμου και ψιθύρου και λαλούσης ψευδή και δόλια
2 έν ποικιλίρ στροφής οι λόγοι τής γλώσσης άνδρός πονηρού ώσπερ έν λαφ πύρ άνάπτον καλλονήν αύτού
3 ή παροικία αύτού έμπρήσαι οίκους έν γλώσση ψευδεΐ έκκόψαι δένδρα εύφροσύνης φλογιζούσης παρανόμους συγχέαι οίκους έν πολέμψ χείλεσιν ψιθύροις
4 μακρύναι ό θεός άπό άκάκων χείλη παρανόμων έν άπορίρ και σκορπισθείησαν όστα ψιθύρων άπό φοβουμένων κύριον έν πυρι φλογός γλώσσα ψίθυρος άπόλοιτο άπό όσίων
5 φυλάξαι κύριος ψυχην ήσύχιον μισούσαν άδικους και κατευθύναι κύριος ανδρα ποιούντα ειρήνην έν οίκψ
6 τού κυρίου ή σωτηρία έπι Ισραηλ παίδα αύτού εις τόν αιώνα και άπόλοιντο οΙ αμαρτωλοί άπό προσώπου κυρίου άπαξ και όσιοι κυρίου κληρονομήσαισαν έπαγγελίας κυρίου
Псалом тринадцатый
1 Десница Господня оборонила меня, десница Господня оберегла нас.
2 Рука Господня избавила нас от меча нависшего, от голода и смерти грешников.
3 Звери злобные набежали на них, зубами своими разорвали плоть их и челюстями своими раздробили кости их,
4 и от всего этого избавил нас Господь.
5 Смутился благочестивый от согрешений своих, и да не будет он взят вместе с грешниками.
6 Ибо ужасно низвержение грешника, но ничто из этого не коснется праведного:
7 неравно вразумление праведных, согрешающих в неведении, и низвержение грешников.
8 В одеждах наказывается праведник, да не восторжествует грешник над праведным.
9 Ибо наставляет Он праведного как сына любимого и вразумляет его как первенца.
10 И милостив Господь к почитающим Его, и согрешения их загладит вразумлением,
11 ибо жизнь праведных навеки; но грешники будут изъяты и погублены, и не сыщется более памяти о них.
12 На благочестивых же милость Господня, и на боящихся Его милость Его.
Текст на греческом:
1 δεξιά κυρίου έσκέπασέν με δεξιά κυρίου έφείσατο ημών
2 ό βραχίων κυρίου εσωσεν ήμας άπό ρομφαίας διαπορευομένης άπό λιμού και θανάτου άμαρτωλών
3 θηρία έπεδράμοσαν αύτοΐς πονηρά έν τοΐς όδουσιν αύτών έτίλλοσαν σάρκας αύτών και έν ταΐς μύλαις εθλων όστα αύτών
4 και έκ τούτων άπάντων έρρύσατο ήμας κύριος
5 έταράχθη ό εύσεβης διά τά παραπτώματα αύτου μήποτε συμπαραληφθη μετά τών άμαρτωλών
6 ότι δεινη ή καταστροφή του άμαρτωλου και ούχ αψεται δικαίου ούδέν έκ πάντων τούτων
7 ότι ούχ όμοία ή παιδεία τών δικαίων έν άγνοίρ και ή καταστροφή τών άμαρτωλών
8 έν περιστολή παιδεύεται δίκαιος 'να μη έπιχαρη ό άμαρτωλός τφ δικαίψ
9 ότι νουθετήσει δίκαιον ώς υιόν άγαπήσεως και ή παιδεία αύτου ώς πρωτοτόκου
10 ότι φείσεται κύριος τών όσίων αύτου και τά παραπτώματα αύτών έξαλείψει έν παιδείρ
11 ή γάρ ζωη τών δικαίων εις τόν αιώνα άμαρτωλοι δέ άρθήσονται εις άπώλειαν και ούχ εύρεθήσεται μνημόσυνον αύτών ετι
12 έπι δέ τούς όσίους τό ελεος κυρίου και έπι τούς φοβουμένους αύτόν τό ελεος αύτου
Псалом четырнадцатый
1 Верен Господь воистину любящим Его, терпящим наказание Его,
2 совершающим путь в праведности предписаний Его, по закону, какой дал Он нам для жизни нашей.
3 Праведники Господни будут жить по нему вовек, рай Господень, дерева жизни – праведники Господни.
4 Росток их пустил корни вовек, и не будут вырваны из земли во все дни,
5 ибо жребий и наследие Божие – Израиль.
6 И не так грешники и беззаконники, что возлюбили день в участи греха своего,
7 в горечи гнили, в похоти своей, и не вспомнили о Боге,
8 ибо пути людские открыты пред лицем Его вполне, и хранилища сердец ведомы ранее, нежели исполнится.
9 За то удел их – ад, мрак и гибель, и не найти их будет в день, когда милость коснется праведных:
10 чтящие же Господа унаследуют жизнь в радости.
Текст на греческом:
1 πιστός κύριος τοΐς άγαπώσιν αύτόν έν άληθείρ τοίς ύπομένουσιν παιδείαν αύτου
2 τοίς πορευομένοις έν δικαιοσύνη προσταγμάτων αύτου έν νόμψ φ ένετείλατο ήμΐν εις ζωήν ημών
3 όσιοι κυρίου ζήσονται έν αύτφ εις τόν αιώνα ό παράδεισος του κυρίου τα ξύλα τής ζωής όσιοι αύτου
4 ή φυτεία αύτών έρριζωμένη εις τόν αιώνα ούκ έκτιλήσονται πάσας τας ήμέρας του ούρανου
5 ότι ή μερΐς και κληρονομία του θεου έστιν Ισραηλ
6 και ούχ ούτως οι αμαρτωλοί και παράνομοι ο'ι ήγάπησαν ήμέραν έν μετοχή αμαρτίας αύτών
7 έν μικρότητι σαπρίας ή έπιθυμία αύτών καί ούκ έμνήσθησαν του
θεου
8 ότι όδοί άνθρΦπων γνωσταί ένΦπιον αύτου δια παντός καί ταμίεια καρδίας έπίσταται πρό του γενέσθαι
9 δια τουτο ή κληρονομία αύτών φδης καί σκότος καί άπΦλεια καί ούχ εύρεθήσονται έν ήμέρρ έλέους δικαίων
10 οΙ δε όσιοι κυρίου κληρονομήσουσιν ζωήν έν εύφροσύνη
Псалом пятнадцатый
1 В беде моей призвал я имя Господне, на помощь понадеялся Бога Иаковлева и был спасен, ибо надежда и прибежище несчастных Ты, Боже.
2 Да и что имеет силу, Боже, как не воздать хвалу Тебе по истине?
3 И что может человек, как не воздать хвалу имени Твоему – псалмом и хвалебной песнью в радости сердца, плодом уст на слаженном инструменте языка, первенцем уст от сердца благочестивого и праведного?
«Прием царицы Савской». Художник Клод Лоррен. 1648 г.
4 Делающий так не поколеблется вовек силами зла, пламя огненное и гнев нечестивцев не коснутся его,
5 когда выйдет он к грешникам от лица Божьего, чтобы сокрушить всю твердость грешников,
6 ибо знак Божий на праведных во спасение:
7 голод, меч и смерть далеко от праведных, побегут, как от войны,
8 от благочестивых, кинутся в погоню за грешниками и настигнут их. И не избегнут делающие беззаконие суда Божьего,
9 но словно врагами хитроумными будут захвачены, ибо знак гибели на челе их,
10 и наследство грешников – гибель и мрак, и беззакония их устремятся за ними до глубин ада.
11 Наследство их не отойдет к детям их, но беззакония обратят в пустыню дома грешников,
12 и погибнут грешники в день суда Господня вовек, когда посетит Бог землю в день суда Своего, дабы воздать грешникам во веки веков.
13 Боящиеся же Господа узнают милость Его в тот день и продолжат жизнь свою милостынью Бога их.
Текст на греческом:
1 έν τφ θλίβεσθαί με έπεκαλεσάμην то όνομα κυρίου εις βοήθειαν ήλπισα του θεού Ιακωβ και έσώθην ότι έλπΐς και καταφυγή των πτωχών σύ ό θεός
2 τίς γαρ ισχύει ό θεός ει μή έξομολογήσασθαί σοι έν άληθείρ και τί δυνατός άνθρωπος ει μή έξομολογήσασθαι τφ όνόματί σου
3 ψαλμόν καινόν μετα φδής έν εύφροσύνη καρδίας καρπόν χειλέων έν όργάνψ ήρμοσμένψ γλώσσης άπαρχήν χειλέων άπό καρδίας όσίας και δικαίας
4 ό ποιών ταυτα ού σαλευθήσεται εις τόν αιώνα άπό κακου φλόξ πυρός και όργή άδικων ούχ αψεται αύτου
5 όταν έξέλθη έπι αμαρτωλούς άπό προσώπου κυρίου όλεθρευσαι πασαν ύπόστασιν αμαρτωλών
6 ότι τό σημεΐον του θεου έπι δικαίους εις σωτηρίαν
7 λιμός και ρομφαία και θάνατος άπό δικαίων μακράν φεύξονται γαρ ώς διωκόμενοι πολέμου άπό όσίων
8 καταδιώξονται δε αμαρτωλούς και καταλήμψονται και ούκ έκφεύξονται οι ποιουντες άνομίαν τό κρίμα κυρίου
9 ώς ύπό πολεμίων έμπείρων καταλημφθήσονται τό γαρ σημεΐον τής άπωλείας έπι του μετώπου αύτών
10 και ή κληρονομιά των αμαρτωλών απώλεια και σκότος και αί άνομίαι αύτών διώξονται αύτούς εως όδου κάτω
11 ή κληρονομιά αύτών ούχ εύρεθήσεται τοΐς τέκνοις αύτών αί γαρ αμαρτίαι έξερημώσουσιν οίκους αμαρτωλών
12 και άπολουνται αμαρτωλοί έν ήμέρρ κρίσεως κυρίου εις τον αιώνα όταν έπισκέπτηται ό θεός την γην έν κρίματι αύτου
13 οί δε φοβούμενοι τόν κύριον έλεηθήσονται έν αύτη και ζήσονται έν τη έλεημοσύνη του θεου αύτών και αμαρτωλοί άπολουνται εις τόν αιώνα χρόνον